آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار

آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار و وظایف آن‌ها، یکی از اولین مواردی است که مورد سوال بسیاری از سرمایه گذاران تازه وارد قرار می‌گیرد. به دنبال تحولات اقتصادی و اجتماعی دهه ۱۳۴۰ و شروع حرکت اقتصاد ایران به سمت اقتصاد مبتنی بر بازار و افزایش فعالیت‌های صنعتی در آن دوره که تأمین مالی آن‌ بدون شک نیازمند بازارها و ابزارهای جدید بود، ایجاد بورس اوراق بهادار در دستور کار قرار گرفت.قانون تأسیس آن در اردیبهشت ۱۳۴۵ به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس‌ از آن، بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان یکی از ابزارهای متکی به‌ نظام بازار آزاد با هدف تشویق بخش خصوصی در اقتصاد ایران تأسیس شد و از بهمن‌ماه ۱۳۴۶ فعالیت خود را با پذیرش سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران، شرکت نفت پارس، اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه و اوراق قرضه عباس‌آباد به‌طور رسمی آغاز کرد.

ارکان بازار اوراق بهادار: اداره بورس

بورس اوراق بهادار تهران تا سال ۱۳۸۴ در چارچوب تعیین‌شده در قانون مزبور فعالیت می‌کرد. در این ساختار، سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان تنها رکن اجرایی، با شخصیت حقوقی مستقل غیرانتفاعی، مسئولیت اداره بورس را به عهده داشت. این سازمان را هیئت‌مدیره‌ هفت نفره‌ای اداره می‌کرد که توسط مجمع عمومی اعضا انتخاب می‌شدند. هیئت‌مدیره هم دبیر کل را به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی بورس انتخاب می‌‌کرد. نظارت بر فعالیت سازمان کارگزاران بورس تهران هم بر عهده شورای بورس قرار داشت. این سازمان به‌عنوان بالاترین رکن تصمیم‌گیری و مسئول و ناظر حٌسن اجرای قانون تأسیس بورس اوراق بهادار بود. قانون تأسیس بورس اوراق بهادار، در سال ۱۳۸۴ با توجه به ناتوانی در پوشش نیازهای جدید، مورد بازنگری قرار گرفت. در گام بعدی در آذر ماه همان سال، قانون بازار اوراق بهادار به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

ارکان بازار اوراق بهادار: شورای عالی بورس و اوراق بهادار

این شورا بالاترین رکن بازار اوراق بهادار است. تصویب سیاست‌ کلان و خط‌مشی بازار در قالب سیاست‌های کلی نظام و قوانین و مقررات مربوط و همچنین اتخاذ تدابیر لازم برای ساماندهی و توسعه بازار اوراق بهادار و اعمال نظارت عالیه بر اجرای قانون بازار اوراق بهادار از مهم‌ترین وظایف آن است.

اعضای شورای عالی بورس و اوراق بهادار:

• وزیر اقتصاد به‌عنوان ریاست شورا
• وزیر بازرگانی
• رئیس‌کل بانک مرکزی
• روسای اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و اتاق تعاون
• رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار به‌عنوان دبیر شورا و سخنگوی سازمان
• دادستان کل کشور یا معاون وی
• یک نفر نماینده از طرف کانون‌ها
• سه نفر خبره مالی منحصراً از بخش خصوصی با مشورت تشکل‌های حرفه‌ای بازار اوراق بهادار
• یک نفر خبره منحصراً از بخش خصوصی به پیشنهاد وزیر ذی‌ربط
• سه نفر خبره مالی منحصراً از بخش خصوصی با مشورت تشکل‌های حرفه‌ای بازار اوراق بهادار
• یک نفر خبره منحصراً از بخش خصوصی به پیشنهاد وزیر ذی‌ربط

ارکان بازار اوراق بهادار: سازمان بورس و اوراق بهادار

براساس قانون بازار اوراق بهادار، نهاد جدیدی تحت عنوان سازمان بورس و اوراق بهادار ایجاد شد. وظایف این نهاد نظارت بر اجرای قوانین و مقررات، تنظیم و تدوین مقررات و انجام دیگر وظایف محوله تعیین گردید. در‌حقیقت مقام ناظر بازار اوراق بهادار به دو نهاد شورای عالی بورس و سازمان بورس و اوراق بهادار تقسیم شد.سازمان بورس دارای هيأت مديره متشکل از پنج عضو است كه انجام وظايف مذكور در ماده 7 قانون را بر عهده خواهند داشت. اعضای هيأت مديره از ميان افراد امين و دارای حسن شهرت و تجربه در رشته مالی منحصراً از كارشناسان بخش غيردولتی به پيشنهاد رئيس شورا و با تصويب شورا برای مدت پنج سال انتخاب مي‌شوند. رئيس شورا حكم اعضای هيأت مديره را صادر مي‌كند.هم چنین رئيس هيأت مديره نیز از بين اعضای هيأت مديره، با پيشنهاد هیأت مدیره و تصويب شورا برای مدت ۳۰ ماه تعيين خواهد شد. رئيس هيأت مديره، رئيس سازمان و بالاترين مقام اجرايی سازمان است.

بورس اوراق بهادار

در بورس اوراق بهادار، انواع دارایی‌های مالی نظیر سهام شرکت‌ها، اوراق مشارکت و… خریدوفروش می‌شود. شرکت‌های پذیرفته شده در بورس تهران با استفاده از معیار‌هایی مانند شفافیت، نقدشوندگی، درصد سهام شناور آزاد، سودآوری و… به دو دسته بازار اول و دوم تقسیم می‌شوند. بازار اول خود به دو قسمت اصلی و فرعی تقسیم می‌شود که تفاوت شرکت‌های حاضر در این تابلو‌ها در مواردی همچون میزان سرمایه ثبت شده، تعداد سهامداران، درصد حقوق صاحبان سهام و… است.

فرابورس ایران

مهم‌ترین وظیفه شرکت فرابورس ایران، ساماندهی و هدایت بخشی از بازار سرمایه است که شرایط ورود به بورس اوراق بهادار را پیدا نکرده و یا تمایل به ورود سریع‌تر به بازار را دارند. در همین راستا رویه پذیرش شرکت‌ها به گونه‌ای است که با احراز حداقل شرایط و در سریع‌ترین زمان ممکن، امکان ورود به بازار را داشته باشند. نام این بازار در ایران از معادل انگلیسی آن Over The Counter گرفته شده است. به همین دلیل به این بازار اختصارا OTC نیز گفته می‌شود. لازم به ذکر است که سازمان بورس اوراق بهادار به‌عنوان نهاد ناظر، بر تمام فعالیت‌های مالی و عملیاتی شرکت‌های بورس، فرابورس و بورس کالا نظارت دارد.

بورس کالا

بورس کالا بازار منسجمی است که تعداد زیادی از تولیدکنندگان، کالای خود را در آن ارائه می‌کنند. کالای مربوطه پس از بررسی‌ و قیمت‌گذاری توسط کارشناسان بورس کالا، به خریداران عرضه می‌شود. در این بازار معمولاً کالاهای خام و فرآوری نشده مانند فلزات، پسته، زعفران، و… دادوستد می‌شوند. یکی از مزایای این بازار، حضور نهادهای نظارتی و تنظیم‌کننده بازار است که تمامی تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و تجار کالا با حضور این نهادها، از مزایای قوانین و مقررات حاکم بر بورس برخوردار می‌شوند.

بورس ‌انرژی

این بازار بستری برای انجام معاملات حامل‌های انرژی (شامل نفت، گاز، برق و غیره) و اوراق بهادار مبتنی بر آن‌هاست. بورس انرژی نیز مانند سایر بورس‌ها یک بازار رقابتی است که تعداد زیادی خریدار و فروشنده در آن حضور دارند که در اثر معاملات آن‌ها، قیمت حامل‌های انرژی به تعادل می‌رسد. بورس انرژی دارای سه بازار «فیزیکی»، «مشتقه» و «فرعی» است.

بورس چیست؟

بورس بازاری دیجیتالی است که در آن انواع اوراق بهادار (سهام، حق‌تقدم سهام،‌ اوراق خزانه، انواع گواهی‌های سپرده کالایی، انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری و …) معامله می‌شود. این بازار بزرگ به چهار زیر مجموعه «بورس اوراق بهادار تهران، فرابورس ایران، بورس کالا و بورس انرژی» تقسیم شده که تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می‌کنند.اگر تجربه فعالیت در بازارهای سرمایه گذاری را داشته باشید، احتمالا سوالاتی از قبیل «بورس چیست و چگونه به‌وجود آمده است؟»، « آیا بورس بازدهی مناسبی دارد؟» و «چگونه می‌توان در آن سرمایه‌گذاری کرد؟» برایتان ایجاد شده است. در این مطلب ابتدا مروری بر تاریخچه ایجاد بورس خواهیم داشت. سپس با ساختار و انواع بورس در ایران آشنا می‌شویم. در نهایت به معرفی روش‌های مختلف سرمایه‌گذاری در بورس می‌پردازیم.

فلسفه شکل‌گیری بورس چیست؟

فلسفه کلیدی شکل‌گیری بورس در جهان، ایجاد بازاری منسجم، قانون مند، پیوسته و شفاف برای تجمیع سرمایه‌های خرد و کلان سرمایه‌گذاران به منظور تأمین مالی شرکت‌ها و پروژه‌های آن‌ها است. در حقیقت مبنای اساسی تشکیل بازار بورس، همان مفهوم اولیه شراکت و تقسیم سود است. به این معنی که اگر فردی سهام شرکتی را خریداری کند، به نسبت تعداد سهامی که در اختیار دارد، مالک شرکت شده و ضمن بهره‌مندی از سودهای کسب‌شده شرکت، می‌تواند از نوسان قیمت سهام آن نیز منتفع شود. همچنین این شخص قادر است با حضور در مجامع عمومی شرکت، در تصمیم‌گیری‌های آن مشارکت داشته باشد.

مزایای بورس چیست؟

مزیت‌های بورس را می‌توان از دو دیدگاه خرد و کلان مورد بررسی قرار داد.

مزایای بورس از دیدگاه خرد

به طور کلی برای بررسی یک بازار سرمایه‌گذاری از دیدگاه خرد، بایستی به مواردی نظیر میزان بازدهی، تنوع گزینه‌های سرمایه‌گذاری، نقدشوندگی و قابلیت سرمایه‌گذاری با پول کم توجه کرد. بازار بورس در طی ۵ سال منتهی به پایان شهریور ۱۴۰۰، با بازدهی ۱٬۷۱۴ درصدی بهترین عملکرد را در مقایسه با سایر بازارهای سرمایه‌گذاری داشته است. در نمودارهای زیر بازدهی بازارهای مختلف در طی ۵ سال و ۱۰ سال گذشته نمایش داده شده است. هم‌اکنون بیش از ۷۰۰ نماد در بازار بورس وجود دارد که شما می‌توانید در آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید. برخی از نمادها نظیر اوراق خزانه اسلامی، ریسک بسیار کمی داشته و بازدهی تقریبا ثابتی را ارائه می‌دهند و برخی هم چون سهام شرکت‌ها، بازدهی انتظاری بالایی داشته و به طبع ریسک بیشتری را نیز متوجه سرمایه‌گذاران می‌کنند.از مزایای دیگر بورس می‌توان به نقدشوندگی بالای آن اشاره کرد. به این معنا که اگر زمانی تصمیم بگیرید اوراق بهادار تحت مالکیت خود را نقد کنید، در بسیاری از مواقع می‌توانید تنها در چند دقیقه این کار را انجام دهید. در حالی که فروش دارایی‌هایی نظیر مسکن و خودرو ممکن است تا چند ماه به طول بینجامد. نکته مثبت دیگری که در خصوص بازار بورس باید به آن توجه داشت، قابلیت سرمایه گذاری با پول های کم است. علاقه‌مندان می‌توانند با حداقل ۵۰۰ هزار تومان وارد بازار بورس شده و از مزایای آن بهره‌مند شوند.

مزایای بورس از دیدگاه کلان

بازار بورس می‌تواند پس‌اندازهای جزئی و راکد سرمایه‌گذاران خرد را جمع‌آوری کرده و در امور تولید و تأمین مالی مؤسسه‌ها، کارخانه‌ها و کسب‌و‌کارهای مولد به کار گیرد و باعث رشد اقتصادی کشور شود. از دیگر مزایای بورس می‌توان به کنترل حجم پول، میزان نقدینگی و تورم اشاره کرد. برای نمونه هنگامی که میزان نقدینگی در کشور افزایش یابد، دولت می‌تواند با فروش سهام و انتشار اوراق مشارکت نقدینگی زیاد موجود در جامعه را جمع‌آوری کند. به این ترتیب می‌تواند از تورم بیشتر در کشور جلوگیری کرد.